Park przy Central Street

Rukia

Dźgnęła go palcem w bok.
-Gdzie tam pozbyć. Lubie wykorzystywać małych, smutnych chłopców na konfitury i ciastka z kremem. - stwierdziła, a kąciki jej warg drgnęły zauważalnie tworząc coś na wzór cwanego uśmiechu. Puściła go i odsunęła się o krok.

Mitch

Ale ja wole być eklerką. - powiedział jak małe dziecko z przytupem xd. Zaśmiał się. - a konfitur nie lubie. One są ble. - dodał z uśmiechem.

Rukia

-I jeszcze wybrzydzasz ?! - udała oburzenie, kręcąc głową. Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej, przybierając naburmuszoną minę.
-Moje konfitury są najlepsze na świecie, nie są ble! - sprostowała. Co prawda, w życiu nie robiła konfitur ale była pewna, że i w tym jest dobra xd

Mitch

A wiesz może co znaczy słowo skromność? - zaśmiał się kręcąc głową. - na kogo ty panienko wyrosłaś?! - dodał dalej się śmiejąc. Założył kaptur na głowe i spojrzał na nią.

Rukia

-Skromność? To jakiś owoc? - zapytała z uśmiechem, przechylając głowę na bok niczym nierozumny pies.
Zamrugała dziecinnie powiekami. Wyłożyła usta w dzióbek, i przekrzywiła wargi na bok.

Mitch

Tak. Bardzo mało ludzi umie go wychodować. - powiedział śmiejąc się. - a Ty chyba ni umisz. Tak mi się wydaje. - dodał majtajac palcek przed jej oczami.

Rukia

Spogląda za jego palcem, uśmiechając się w końcu szeroko. Dźgnęła chłopaka palcem w brzuch.
-Pora na mnie. - stwierdziła spokojnie, oblizując suche od wiatru wargi. Naciągnęła również na głowę kaptur, po czym kaptur chłopaka zdjęła jednym ruchem ręki.

Mitch

Odprowadze Cię młoda damo. - powiedział chichocząc i kłaniając się. - panienka jeszcze sobie czegoś życzy? - spytał powstrzymując śmiech.

Rukia

Pokręciła przecząco głową, uśmiechając się pogodnie.
-Pana towarzystwo w zupełności mi wystarczy. - powiedziała. Rozejrzała się wokoło, drapiąc opuszkami palców u jednej ręki po karku.
-Em,no. Która to alejka prowadzi w stronę blokowisk?- zapytała.

Mitch

Nie mam pojęcia. - powiedział rozglądając się poo wszystkich alejkach. Podrapał się po głowie i zaśmiał się. - moze istnieć taka możliwość, ze się zgubiliśmy. - dodał z lekkim uśmiechem na twarzy.

Rukia

-W takim razie pójdziemy tą. - powiedziała, wskazując kiwnięciem głowy na alejkę ciągnącą się na prawo. Uśmiechnęła się pogodnie i spojrzała na niego wyczekująco, oczekując jakiejś reakcji ze strony chłopaka.

Mitch

Spojrzał na alejke. - A nie tamta? - spytał pokazując na alejke za nim. Zaśmiał się. - jak mnie wyprowadzisz w las i zgwałcisz to chociaż nie porzucaj mnie. - dodał żartobliwie.

Rukia

-Gustuję jedynie w blond pięciolatkach. - powiedziała spokojnie i pociągnęła go za rękaw bluzy.
-Nie, nie. Idziemy tą, bo ta ładniejsza. Na pewno prowadzi do bloków. - dodała spokojnie i ruszyła leniwym krokiem.

Mitch

Jak uważasz. - powiedział po chwili. - ale blond 18-sto latkowie też są fajni, prawda? - spytał zaczepnie dźgając ją łokciem w bok. Zaśmiał się patrzac na nią. Zaczął iść alejką.

Rukia

-Takimi też nie pogardzę, ale to tylko w ostateczności. - powiedziała spokojnie, a uśmiech nie schodził jej z ust. Spojrzała w niebo i zanim się spostrzegła, potknęła się o wystającą płytę w chodniku. Żeby nie upaść, złapała się za jego rękę i spojrzała morderczym wzrokiem na przyczynę swojego wypadku.
-No bezczelna płyta. - pokręciła głową.